لزوم پاسخ‌خواستن جامعهٔ ایرانی از دولت کانادا دربارهٔ تعهداتش در قبال مسائل ایران

سیما غفارزاده – ونکوور

بعدازظهر سه‌شنبهٔ این هفته، ۲۳ مهٔ ۲۰۲۳، برای بحث و گفت‌وگو دربارهٔ عملکرد و حمایت دولت فدرال از تلاش‌های بین‌المللی در رابطه با چالش‌های جاری در ایران، میزگردی با حضور ملانی جولی، وزیر امور خارجهٔ کانادا، در مرکز اجتماعات دلبروک در نورث ونکوور برگزار شد. میزبانی این میزگرد را جاناتان ویلکینسون، نمایندهٔ پارلمان از منطقهٔ نورث ونکوور و وزیر منابع طبیعی کانادا، پاتریک وایلر، نمایندهٔ پارلمان از منطقهٔ وست ونکوور – سان‌شاین کوست – سی تو اسکای، ران مک‌کینان، نمایندهٔ پارلمان از منطقهٔ کوکئیتلام – پورت کوکئیتلام، و تری بیچ، نمایندهٔ پارلمان از منطقهٔ برنابی نورث – سیمور، بر عهده داشتند.

ملانی جولی پس از اظهار خوشحالی از حضور در جمع ایرانیان، گفت که به‌عنوان یک زن جنبش مهسا امینی و «زن، زندگی، آزادی» برایش بسیار الهام‌بخش بوده است. او افزود که دولت کانادا در کنار زنان و مردان مبارز ایرانی می‌ایستد و نه‌تنها می‌خواهد صدای آن‌ها باشد، بلکه می‌خواهد این صدا را تقویت کند. ملانی جولی گفت به اینجا آمده است تا هم دربارهٔ عملکرد دولت در رابطه با آنچه در ایران می‌گذرد صحبت کند و هم طی بحث و گفت‌وگو با اعضای جامعهٔ ایرانی، بداند چه کارهای بیشتری به‌کمک این جامعه می‌توان انجام داد. او از تحریم ۱۴۶ شخص حقیقی و حقوقی از اعضای سپاه گرفته تا گشت ارشاد و دیگر ارگان‌ها گفت؛ روندی که از اکتبر سال گذشته شروع شده و همچنان ادامه دارد. جولی همچنین با اشاره به پروندهٔ سرنگونی پرواز پی‌اس۷۵۲، با توجه به اینکه امیدی به شنیدن پاسخی از طرف جمهوری اسلامی تا پایان ماه ژوئن نیست، اظهار امیدواری کرد که همراه با اوکراین، بریتانیا و سوئد و با استخدام بهترین و قوی‌ترین وکلا در دادگاه لاهه برنده شوند. 

در بخش پرسش و پاسخ، «رسانهٔ همیاری» این پرسش را مطرح کرد که چرا دولت فدرال پس از اعلام بودجهٔ ۷۶ میلیون دلاری برای ضبط و بلوکه‌کردن اموال افراد و سازمان‌های وابسته به رژیم جمهوری اسلامی در کانادا و تأسیس «ادارهٔ تحریم‌ها» و افزایش ظرفیت پلیس، نه‌تنها هیچ گزارشی به عموم نداده و هیچ فرد یا نهادی را در این ارتباط به‌عنوان خاطی معرفی نکرده، بلکه حتی هیچ کانال رسمی‌ای هم برای مردم مشخص نکرده تا اگر فرد یا سازمان مشکوکی را می‌شناسند، به آنجا مراجعه کنند و اطلاعاتشان را به آنجا بدهند. ملانی جولی گفت: «اگر شما شخص حقیقی یا حقوقی مشکوکی را می‌شناسید که باید برای تحریم یا ضبط دارایی‌هایشان بررسی شوند، نام آن‌ها را به نمایندهٔ منطقهٔ خود یا پلیس بدهید، که البته همه باید بر اساس شواهد باشد. و در رابطه با صرف مبلغ ۷۶ میلیون دلار، هم‌اکنون فکر می‌کنم ما ۷۰ نفر در امور خارجهٔ کانادا داریم که تمام‌وقت دارند روی تحریم افراد کار می‌کنند. این ظرفیت جدیدی است که ما پیش از این نداشتیم. این کارها زمان می‌برد ولی من فکر می‌کنم که ما در مسیر درست قرار داریم، اما این درست است که ما باید با مردم شفاف‌تر باشیم.» 

از دیگر سؤالات مطرح‌شده این بود که آیا کانادا نهایتاً سپاه پاسداران انقلاب اسلامی را به‌عنوان سازمان تروریستی در لیست قرار خواهد داد یا خیر. جولی در پاسخ گفت: «هیچ شکی نیست که اینجا کسی هوادار سپاه نیست، چرا که آن‌ها با کارهای وحشتناکشان رنج و درد فراوانی را به مردم تحمیل کرده‌اند، و برای همین است که ما تحریمشان می‌کنیم و ایران را حاکمیت حامی تروریسم می‌دانیم. بنابراین سؤال این نیست که ما سپاه را تحریم می‌کنیم یا نه، چرا که داریم می‌کنیم، ولی ما تصمیم گرفته‌ایم به روشی تأثیرگذار و قابل‌اجرا این کار را بکنیم. همان‌طور که اشاره کردم، ما تاکنون ۱۴۶ شخص حقیقی و حقوقی را تحریم کرده‌ایم، اما در ارتباط با قراردادن سپاه در لیست تروریستی، باید محتاط باشیم و به عواقب آن بیندیشیم. چرا که با لیست‌کردن سپاه، تمام افراد و بیزینس‌هایی که مستقیم و غیرمستقیم با سپاه در ارتباط بوده‌اند، خصوصاً مردانی که سربازی‌شان را در سپاه گذرانده‌اند، تحریم خواهند شد و تخمین ما این است که با این کار حدود دو میلیون نفر تحت تأثیر قرار خواهند گرفت. برای همین است که ما تصمیم گرفتیم اشخاص حقیقی و حقوقی را تحریم کنیم و معتقدیم این تأثیرگذارترین روش است.»

در رابطه با امکان بازشدن مجدد سفارت کانادا در ایران برای آسایش افرادی که می‌خواهند ویزا بگیرند، ملانی جولی گفت: «چنین چیزی امکان ندارد چرا که ما ایران را حاکمیت حامی تروریسم اعلام کرده‌ایم، و روابط دیپلماتیک با ایران نداشته و نخواهیم داشت. من می‌دانم که داشتن سفارت در ایران موجب راحتی برخی کارها می‌شود، اما حضور ما در ایران دقیقاً برخلاف توصیه‌های خودمان برای عدم سفر به این کشور خواهد بود.» 

سؤالات و موارد بسیار دیگری در این جلسه مطرح شد که متأسفانه امکان پرداختن به همهٔ آن‌ها در این یادداشت کوتاه نیست، ولی آنچه که شاید جامعهٔ ایرانی باید بر آن بیشتر تأکید کند، لزوم پاسخ‌خواستن از دولت کانادا دربارهٔ تعهداتی است که در ارتباط با مسائل مربوط به ایران داده است.

ارسال دیدگاه